- беоқибат
- [بي عاقبت]1. бенатиҷа: беоқибат мондан2. гуфт. дар аҳди худ ноустувор, дар дӯстӣ нопойдор
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
беоқибатӣ — [بي عاقبتي] 1. беоқибат будан, натиҷа надодан, бенатиҷагӣ 2. гуфт. ба аҳду паймони худ устувор набудан, бадаҳдӣ; бемеҳрӣ, нопойдорӣ дар дӯстӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бенатиҷа — [بي نتيجه] беҳосил, бефоида, беоқибат, беҳуда, барабас: кӯшишҳои бенатиҷа, ҷидду ҷаҳди бенатиҷа, бенатиҷа мондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бефарҷом — [بي فرجام] беоқибат, беохир, беанҷом, бехотима … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хунук — [خنک] 1. сард; муқоб. гарм 2. нозеб, дилнокаш; гапи хунук гапи нохуш; нафаси хунук нафаси шум; хунук задан а) офат расидан ба сабаби сармо ба дарахтон ва ба меваи онҳо; б) сармо хӯрдан, осеб дидани бадан аз сармо; хунук хӯрдан таъсири сарморо ҳис … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ